دستگاه تقطیر قیر امولسیون

دستگاه تقطیر قیر امولسیون:

مدل:EN 13808

استاندارد:ASTM D 6997

آزمایشهای امولسیون های قیری:

تفسیر مناسب نتایج آزمایشهای آزمایشگاهی میتواند به مقدار زیادی در تعیین ویژگیهای امولسیون های قیری کمک نماید. همراه با پیشرفت فن آوری امولسیون های قیری در طول چندین سال آزمایشهای آنها نیز گسترش یافته است.بعضی از این آزمایشها برای اندازه گیری کیفیت اجرا و برخی دیگر اساسا مربوط به فرایند ساخت میباشد.

آزمایشهای آزمایشگاهی معمولا برای یکی از چهار هدف زیر انجام میشود:

۱:برای اندازه گیری خواص امولسیون های قیری در ارتباط با حمل،ذخیره سازی،و اجرا

۲:برای کنترل کیفیت و یکنواختی فرآورده در ضمن ساخت و مصرف

۳:به منظور تهیه روشهای استاندارد برای مشخصات فنی

۴:برای پیش بینی یا کنترل عملیات اجرایی

آزمایشهای امولسیون های قیری بر اساس استانداردهای (AASH TO T59 -ASTM D 244) و (EN 13808) (استاندارد ملی 12505) تحت عناوین آزمایشهای تعیین اجزای تشکیل دهنده غلظت ،پایداری و باقیمانده از تقطیر امولسیون قیری انجام میشود.

آزمایشهای تعیین اجزای تشکیل دهنده امولسیون قیری عبارتند از:

۱:تعیین مقدار آب

۲:تعیین مقدار باقیمانده از تقطیر

۳:شناسایی ماده روغنی تقطیر شده با روش ریز تقطیر

۴:تعیین باقیمانده بر اثر تبخیر

۵:تعیین بار الکتریکی ذرات امولسیون قیری کاتیونیک

آزمایش تعیین غلظت امولسیون قیری شامل:

تعیین کندروانی امولسیون قیری به روش سیبولت فیورل

تعیین پایداری امولسیون قیری شامل:

۱:گلوله شدن

۲:نشت

۳:اختلاط با سیمان

۴:آزمایش پوشش

۵:قابلیت امتزاج با آب

۶:یخ زدگی

۷:قابلیت اندود و مقاومت در مقابل آب

۸:پایداری در هنگام ذخیره سازی

آزمایشهای برسی قیر باقی مانده از تقطیر امولسیون قیری شامل:

۱:تعیین چگالی باقی مانده

۲:تعیین مقدار خاکستر

۳:تعیین میزان حلالیت قیر در تری کلروراتیلن

۴:تعیین درجه نفوذ قیر

۵:تعیین قابلیت شکل پذیری

۶:آزمایش شناوری